Door: GERARD BOONSTRA
Met de overweldigende opkomst van de social media is ook het aantal mensen, dat denkt een mening te mogen hebben, in gelijke mate toegenomen. Tot een jaar of tien geleden werd er slechts in familie- of kennissenkring over allerlei zaken gediscussieerd. Het gezellig samenzijn eindigde vaak met een ruzie aan het slot. Niks aan de hand, daar hadden we dan de EO voor, die presentator Bert van Leeuwen op pad stuurde om de zaak weer te lijmen. Meestal lukte dat wel, tenzij de ruzie echt nergens over ging en lijmen dus een onmogelijke opdracht werd.
Het leidde wel tot mooie TV met schreeuwende en scheldende mensen, die elkaar aan het einde van het programma jankend om de schouders vielen. Of de tafel bij het ‘Familiediner’ bleef leeg, op de mensen na, die nog een poging tot verzoening hadden gewaagd. Ach iedereen heeft waarschijnlijk wel eens zo’n feestje bijgewoond.
Met de opkomst van Facebook, Twitter en allerlei media, die hun site openstellen voor reacties, is het ‘landschap’ veranderd. Mensen, die je nooit hoorde omdat ze bijvoorbeeld te verlegen waren, niet met hun mening te koop liepen of anderszins, zijn nu haantje de voorste geworden.
Er hoeft maar iets te gebeuren, of zij staan vooraan met hun reactie. Is er ergens een ernstig ongeluk gebeurd, zij weten direct al hoe het is gekomen en wie de schuldige is. Dat zij in 99% van de gevallen totaal onbekend zijn met de situatie ter plaatse is van ondergeschikt belang.
Maar vooral zaken als ‘De Zorg’, ‘Grote rampen’, ‘Zwarte Piet/ en of Racisme’, en ‘De Politiek’ in het algemeen zijn voor veel Nederlanders aanleiding om goed los te gaan op het toetsenbord. Niemand die je kent (denkt men), genoeg reden om eens lekker te schelden, te bedreigen, dit in de veronderstelde anonimiteit. Voorbeelden hoef ik hier niet te geven. Kijk gewoon op een willekeurige site.
Maar zouden al die zogenaamd anonieme mensen wel weten dat hun mening voor eeuwig bewaard blijft? Dat zij ooit eens nadeel kunnen ondervinden van die spontane reactie op de site van RTVNH of Twitter. Dat het aansluiten bij bepaalde groepen op Facebook ervoor kan zorgen dat je kansen in je leven misloopt. Bijvoorbeeld bij een sollicitatie.
Je solliciteert op een bepaalde baan, waarvoor je uitermate geschikt bent. Misschien wel de beste kandidaat bent. Na een paar dagen en/ of weken krijg je de langverwachte brief, met daarin hopelijk de datum voor een gesprek.
Maar dan lees je: ‘Na het googelen van uw naam op internet hebben wij bemerkt dat u nogal vaak reacties plaatst bij de diverse berichten. Meestal zijn dat nu niet de meest opbouwende. Omdat ons bedrijf geen functie ‘Azijnzeiker’ beschikbaar heeft is de keuze voor een gesprek niet op u gevallen. Wij wensen u veel succes bij andere sollicitaties’. Weg goede baan, weg volgende stap in de carrière.
Nou, nou hoor ik u al denken! Ben jij er zelf ook niet zo één? Zelf denk ik van niet, hoewel dat uiteraard een subjectieve gedachte is. Maar dit stukje dient ervoor om er nog eens op te wijzen dat enige terughoudendheid bij het reageren helemaal geen kwaad kan.
En dat u vooral niet vergeet dat die ene reactie ooit eens tegen u kan worden gebruikt!